Znieczulenie do cesarskiego cięcia

Jak wygląda znieczulenie podpajęczynówkowe do cięcia cesarskiego?

Istotą znieczulenia podpajęczynówkowego jest zniesienie czucia, w tym czucia bólu oraz motoryki poprzez podanie leku znieczulenia miejscowego bezpośrednio do płynu mózgowo-rdzeniowego otaczającego rdzeń nerwowy.

Co to dla pacjentki poddanej takiemu znieczuleniu oznacza?

• Od momentu podania leku pacjentka stopniowo (ale w krótkim czasie) traci zdolność poruszania nogami, traci też czucie powierzchniowe (ciepło, zimno) oraz czucie bólu.
• W miarę trwania znieczulenia – pogłębia się ono dając możliwość wykonania operacji.
• Pacjentka ma zachowane czucie powyżej miejsca podania znieczulenia to jest w obrębie klatki piersiowej oraz ma możliwość poruszania rękami i pozostaje świadoma.
• Ważnym jest, żeby mieć świadomość – że czucie dotyku, pociąganie, uciskanie, ogólne wrażenie, że „ruszają brzuchem i coś się w tej okolicy dzieje” pozostanie i jest to całkowicie naturalne. Znieczulony człowiek może mieć wrażenie obcości ciała, że nogi i brzuch nie są swoje.

Powrót czucia i funkcji motorycznych trwa zwykle około 4 godzin, może nastąpić szybciej lub później w zależności od predyspozycji osoby znieczulanej.

Leki przeciwbólowe są podawane już na sali pooperacyjnej w miarę ustępowania znieczulenia.

Przebieg znieczulenia i cięcia cesarskiego

Po wejściu do sali operacyjnej pacjentka poproszona jest o zajęcie miejsca na stole operacyjnym w pozycji siedzącej z nogami postawionymi na podeście.

Pacjentka w sali operacyjnej jest na bieżąco informowana o wykonywanych czynnościach. Pielęgniarka anestezjologiczna podłącza kroplówkę oraz aparaturę niezbędną do pomiarów podstawowych funkcji życiowych (monitorowanie pracy serca, saturacji i ciśnienia).

Po wykonaniu pierwszych pomiarów funkcji życiowych, sprawdzeniu drożności wenflonu – można przystąpić do wykonania znieczulenia. Odsłaniane są plecy pacjentki, gdzie docelowo nastąpi wykonanie znieczulenia oraz jest ćwiczona odpowiednia pozycja. Warto podkreślić, że przyjęcie odpowiedniej pozycji to połowa sukcesu znieczulenia.

Jak ta pozycja wygląda?

Najłatwiej opisać jest to tak, że pacjentka siedząc na stole operacyjnym musi rozciągnąć kręgosłup – wykonując „koci grzbiet” przy jednoczesnej próbie schowania brzucha w kręgosłup. Należy się delikatnie przygarbić i maksymalnie rozluźnić. Może nie brzmi to najprościej, ale pielęgniarka anestezjologiczna pomoże przybrać i utrzymać odpowiednią pozycję.

Po zajęciu pozycji – lekarz anestezjolog wybada przestrzeń, którą ukłuje, następnie zdezynfekuje plecy i wykona ukłucie. Pacjentka może poczuć ukłucie, popychanie w plecach, „prąd” idący wzdłuż kręgosłupa. Ważne jest, żeby w momencie ukłucia pacjentka już się nie ruszała. Po podaniu leku do przestrzeni podpajęczej nastąpi przyjemne uczucie ciepła.

Lekarz anestezjolog po podaniu leku usunie igłę.

Teraz pozostaje jak najszybciej zająć pozycję przewidzianą do operacji – pozycję leżącą na plecach. Jeżeli występowały w ciąży trudności w przyjmowaniu pozycji leżącej warto o tym wspomnieć – personel postara się, aby pozycja ta dla pacjentki była jak najmniej uciążliwa.

Po rozpoczęciu działania znieczulenia, pacjentka jest cewnikowana, odsłaniany jest brzuch, który następnie poddany jest dezynfekcji oraz rozkładane jest obłożenie operacyjne, które odgradza pole operacyjne, tak żeby zabezpieczyć jałowość miejsca operowanego i ograniczyć widok operacji dla przytomnej pacjentki. Rozpoczyna się operacja.

Gdy pacjentka podczas operacji zgłasza złe samopoczucie (mogą wystąpić nudności, wymioty, uczucie „odlatywania”) podawane są leki, stabilizujące stan pacjentki. Zwykle po urodzeniu dziecka – następuje poprawa samopoczucia i pacjentka może cieszyć się z powitania swojego dziecka na świecie.

Więcej o informacji o znieczuleniu do cesarskiego cięcia znajdziecie na: Metody łagodzenia bólu porodowego w szpitalu specjalistycznym św. Zofii

Znieczulenie ogólne podczas cięcia

Zdarzają się przypadki, kiedy znieczulenie podpajęczynówkowe jest przeciwwskazane lub sytuacja położnicza wymusza wykonanie znieczulenia ogólnego.

Znieczulenie to wymaga wyłączenia świadomości poprzez podanie leków powodujących sen. Jest konieczność intubacji i prowadzenia wentylacji zastępczej na czas operacji. Podawane są leki przeciwbólowe już w trakcie trwania cięcia.

Po zakończeniu znieczulenia pacjentka jest wybudzana i przekazywana do sali pooperacyjnej w celu dalszej obserwacji. Pozostałe czynności podczas trwania cięcia pozostają takie same.

c.d.n.

mgr Katarzyna Jackowiak, pielęgniarka