Nadciśnienie tętnicze w ciąży dotyczy około 10 % kobiet – zarówno pacjentek zdrowych, jak i tych z nadciśnieniem przed ciążą.
Pacjentki z rozpoznanym nadciśnieniem otrzymują leczenie hipotensyjne w celu uzyskania optymalnych wartości i zminimalizowania prawdopodobieństwa wystąpienia powikłań narządowych.
Jednym z najpoważniejszych powikłań jest rzucawka czyli eklampsja. Jest to stan zagrożenia życia dla matki i dziecka. W obecnych czasach dostępność metod diagnostycznych i odpowiednie leczenie pozwala zminimalizować występowanie rzucawki do minimum.
Czynniki podlegające ocenie w kierunku preeklampsji w I trymestrze ciąży to:
- Pomiar średniego ciśnienia tętniczego krwi (MAP), czyli pomiar wykonywany jednocześnie na obu ramionach po minimum 5-minutowym odpoczynku.
- Pomiar przepływów dopplerowskich w obu tętnicach macicznych, wykonywany w trakcie USG I trymestru. W ciążach powikłanych preeklampsją indeks przepływu jest wyższy niż w ciążach prawidłowych.
- Ocena poziomu osoczowego białka ciążowego A (PAPP-A) – białko wytwarzane przez łożysko, jego poziom w I trymestrze ciąży jest niższy w ciążach powikłanych preeklampsją.
- Ocena łożyskowego czynnika wzrostu (PIGF) – czynnik produkowany przez łożysko mający udział w angiogenezie (procesie tworzenia się naczyń włosowatych). W przypadku ciąż powikłanych preeklampsją poziom PLGF jest niższy, niż w ciążach niepowikłanych.
Złożone badanie przesiewowe I trymestru polega na uwzględnieniu wszystkich czynników matczynych, MAP, UTPI, PAPP-A i PIGF.
W II i III trymestrze również wykorzystujemy stężenia PlGF i dodatkowo rozpuszczalnego receptora dla naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu typu 1 sFlt, w celu oceny ryzyka powikłań preeklapsji.
Spadek stężenia PIGF – łożyskowego czynnika wzrostu – oraz wzrost stężenia sFlt-1, wyprzedzają̨ kliniczną manifestację stanu przedrzucawkowego o nawet o 5 tygodni.
ZAPISY NA BADANIA: 22 25 59 900